Impressie excursie Rouw op Scheveningen

Eeuwenlang hebben Scheveningers hun dierbare overledenen in en rondom de Oude Kerk bijgezet. Dat leverde onhygiënische toestanden op en gevaar voor het verspreiden van besmettelijke ziekten. De rechtsgeleerde Abraham Perrenot kwam daartegen in verzet en ijverde voor een kerkhof in de Scheveningse duinen. Hij was in 1779 een van de stichters van Ter Navolging, de eerste Nederlandse dodenakker buiten de bebouwde kom. Beroemde landgenoten vonden er hun laatste rustplaats, onder wie Guillaume Groen van Prinsterer, Aagje Deken en Betje Wolff.

De excursie begon met een korte lezing van onze gids bij deze excursie Henk den Heijer over de begrafeniscultuur te Scheveningen door de eeuwen heen. Iedereen was zeer te spreken over deze lezing van 20 minuten in het Muzee-café en vervolgens de wandeling langs Ter Navolging, het weeshuis in de Keizerstraat en het pand (ook Keizerstraat) waar koning Willem I in 1813 na zijn landing op het Scheveningse strand was ontvangen. We eindigden met een bezoek aan de oude kerk van Scheveningen waar we nog een gratis thee of koffie kregen van David Kruiselbergen, de man die de commerciële exploitatie van de kerk doet. 

Iedereen kan momenteel na zijn of haar overlijden een herinneringsplaat buiten de muur van Ter Navolging laten plaatsen. Daar wordt dan ook meteen een roos geplant. Ook een echt graf binnen de muur is nog mogelijk. Er zit een begrafenisonderneming UitvaartEnzo in een kantoortje in de omringende muur. In een andere afgesloten ruimte in de muur, het Columbarium, kan je je urn met as laten plaatsen. Leuk om te horen was dat zowel Betje Wolf, Aagje Deken als Groen van Prinsterer - drie beroemdheden die er begraven zijn - de slavernij hebben bestreden. Ook de bekende historicus Kossmann (De Lage Landen 1780-1940) ligt er.

In de oude kerk van Scheveningen hangt een recente, kleine houten bomschuit die erg duur was om te maken, € 5000. Zo heeft Scheveningen eindelijk ook het kenmerk van een zeemanskerk gekregen, zoals Katwijk en andere vissersplaatsen. In de bomschuit ligt een rol met de namen van de mensen die dit kunstwerkje hebben gefinancierd. Als je de ijdelheid van mensen weet te strelen door te zeggen dat ze over 500 jaar nog bekend zullen zijn als donateur van het scheepje,  gaan ze gretig doneren. We hebben ook de oudste grafsteen van de kerk gezien, uit 1469, en daarom neemt men aan dat de kerk tussen 1460 en 1470 gebouwd is.

Werkgroep Activiteiten