Impressie excursie naar Bredius Museum 17 en 20 oktober en 9 en 12 januari

Op de Lange Vijverberg 14 huist het Bredius Museum. Het heeft een interessante en soms oogstrelende collectie kunst met een accent op de 17e eeuw. Thomas Donner, de beheerder, leidde ons rond langs enkele groten der schilderkunst, te beginnen bij Jan Steen, bekend om zijn genrestukken. Maar, zo vertelt Donner, een kwart van zijn werk is religieus. Zo kijken we naar een schilderij over het bijbelse Thobit-verhaal (apocrief bij de Protestanten, maar aanvaard bij de Katholieken) met in het midden een duidelijk zichtbare verticale naad over het doek. Het is ooit in twee delen gesneden en los van elkaar verkocht, maar na de oorlog weer herenigd en aan elkaar gezet. Het linker deel werd door de erfgenamen van de Joodse familie Sticker opgeëist. Het bleek dus roofkunst te zijn. Uiteindelijk, na veel juridisch gedoe, deed de Hoge Raad uitspraak: het schilderij mocht het huis niet verlaten, zoals was bepaald in de nalatenschap van Bredius. Het linker deel van het schilderij moest dan maar worden aangekocht, zodat het in zijn geheel kon blijven hangen. En zo is geschied. We zien tijdens onze rondgang een schilderij en tekeningen van Rembrandt, wat Jan van Goyens, een mooi schilderij van mevrouw Bep Pops, de laatste bewoner van het huis, en andere interessante doeken o.a. van Hondecoeter. Maar soms wordt betwist wie de echte schilder van een schilderij is, zo ook bij deze Hondecoeter. Maar de deskundigen vinden nu weer dat het van hem is. Het kan om de zoveel jaar omslaan. Bij ieder doek dat we bespreken krijgen we in ieder geval een smeuïg verhaal. We zien een zeldzame perspectiefschildering van Samuel van Hoogstraten, verborgen achter een gaatje in de wand van een kast, de enige in Nederland en er zijn maar zes op de wereld. Je kijkt door het gaatje naar een Pieter de Hoogh-achtig interieur, dat prachtig in perspectief is geschilderd op twee schuine, naar elkaar toelopende, verticaal gesitueerde vlakken die elkaar naar achteren toe naderen en snijden in een verticale lijn (op de foto is de kastwand met het gaatje weggeklapt). Op een andere kast zien we kostbaar aardewerk staan. Dat wordt voor alle zekerheid weggehaald, vertelt Donner, als er veel schoolkinderen het museum bezoeken. We sluiten af met een bezoek aan het depot en de keuken in het souterrain. En met het fijne gevoel dat schilderijen gaan leven als je meer van de achtergronden weet.