Onze spreker Jan Goossensen heeft ons een leuke middag bezorgd. We werden gastvrij ontvangen met tweemaal koffie, thee en een koekje.
De Maranathakerk is door Otto Bartning - hij was architect, filosoof en leraar - gebouwd. Hij was geboren in 1883 in Karlsruhe. Samen met Walter Gropius was hij in 1918 betrokken bij de oprichting van het Bauhaus in Weimar.
Na de Tweede Wereldoorlog ontwierp en bouwde hij 48 evangelisch-lutherse noodkerkgebouwen, voor het merendeel in Duitsland.
De bedoeling was dat deze Bartning–Notkirchen slechts enkele tientallen jaren zouden blijven staan. Er is nu nog steeds een aantal in gebruik, veelal als monument. Den Haag kreeg één zo’n kerk: de Maranathakerk.
Bartning maakte een soort catalogus met twee ontwerpen voor deze kerken. Je kon als kerkgemeente kiezen uit een van deze twee opties. Of geheel van hout of een houten kerk met stenen muren.
Duitsland had na de oorlog gebrek aan alles. Iedereen in dorp of stad hielp mee om met het puin door de geallieerde bombardementen de muren van de kerk te bouwen. De buitenkant werd netjes afgewerkt. Aan de binnenkant waren ruwe stenen ter herinnering aan WO II. Het geld voor de bouw kreeg men van protestantse kerkfondsen vanuit Denemarken, Zweden en de V.S.
Jan Goossensen vertelde dat hij met vertegenwoordigers van de Maranathakerk met een uitwisselingsprogramma in Tsjechië waren, waar ze een van deze kerken hebben bezocht.
In Ubbergen/Beek bij Nijmegen heeft Otto Bartning een expressionistisch huis gebouwd, het huis Wylerberg. Deze villa was van Marie Schuster-Hiby, een kostschoolvriendin van Helene Kröller-Müller!
Toen de villa werd gebouwd, stond het op Duits grondgebied. Na WO II werd het Nederlands grondgebied. Er werden in de muziekzaal veel concerten gegeven. Nu is het het veldstudiecentrum voor vogelonderzoek SOVON.
De Maranathakerk werd in 1948/1949 gebouwd. Er werden knielbanken in geplaatst, maar die verdwenen na de renovatie van 2000 uit de kerk.
De schilden in de kerk werden eerst aan Paul Citroen toegeschreven, later aan leerlingen, daarna werd de naam van Jenny Dalenoord genoemd, maar waarschijnlijk is Antoinette Gispen de maakster (familie van Gispen stoelen).
De Maranathakerk treedt ook veel naar buiten. Men heeft samen met de buurtvereniging een wandeltocht met borden langs de Atlantikwal samengesteld. Er worden in de kerk ook concerten gegeven. De akoestiek is heel goed en het orgel is befaamd.